اینم یک ترانه ...
سلام
بلاخره تونستم از خانوم تاجیکی یک ترانه بگیرم و فصل ادبی این وبلاگ رو شروع کنم
برای بهتر فهمیدن این ترانه پیشنهاد میکنم اول با وزن دی ری رام دام داری رام دیرام دیرام روی میز محل کارتون رنگ بگیرین و بعد هم موقع خواندن اگه با دست افشانی و کمی قر کمر (مراقب باشین زیاد نشه) ما رو همراهی کنین بد نیست
اینکه اصرار کردم کمی به خاطر اینه که خدای ناکرده به حرام کشیده نشین و از حد مجاز عبور نکنین :)
اونایی هم که قر و اطوار بلد نیستن و یا خجالت میکشن ، اگه بشکن بلدن می تونن با ترق ترق بشکن وزن ترانه رو بهتر حفظ کنن و حالشو ببرن :))
اینم ترانه که اسم نداره ..خودتون یه اسم واسش بذارین:
همه ی جاده برام خاطره ی روزای قشنگ با تو بودنه
می دونی عشق تو مثل خونِ که تا ابد میون رگهای منه
آخر تمام جاده ها یه روز به نگاه عاشق تو میرسه
دستمو تو پیچ جاده گم نکن که صدات به گریه هام نمیرسه
این دفعه تو دفتر ترانه هات جای اسم منو نقطه چین نذار
گندم نگاهتو ازم نگیر پای احساسمو رو زمین نذار
منو از اونور شب صدا بزن یه ترانه رنگ چشمام بنویس
اسم من چقدر به دفترت میاد باز کنارش تو رو میخوام بنویس
بیا باز توی چشام غزل بخون منو با اسم خودم صدا بزن
می خوام از سکوت جاده رد بشم برم اونجایی که تو باشی و من
آهنگساز: آقای علیرضا سیّاح
خواننده: آقای مدنی
