مرد لبریز از شکفتنِ زن
زن که خیس از عبورِ مبهم درد
ساک آبی ، لباسِ سرخابی
خنده ی انتظار بر لب مرد
آدمی سبز دستها خونی
چشمهایش پر از تحمٌلِ این
که دوباره،صدای جیغ ، درِ
-سبز نیمه شکسته را،وا کرد
پشت یک ماسکِ سبز یک خنده
زن ، ولی سخت بی تحمٌل بود
آدمِ پشتِ ماسک می خندید
به نظر می رسد کمی خل بود
لحظه هایی که سرخ بودو سیاه
مثل آوار ریخت روی سرش
وصداهای تلخ و مرگ آور
یا خدا ، وای ، آخ ، دور و برش
بوی خون ، بوی الکل و ساولن
چند برگ سوال نیمه جواب
آستینت رو بزن بالا ،بعداً
برو اون جا رو تخت بگیر بخواب
چشمهاتو ببند و آروم باش
آخه تا کی؟
/ منم نمی دونم
باشه . وبعد در خودش گم شد
-واسه بچه ام لالایی می خونم
درد ، درد و هزار بار این درد
در تمام وجود او پیچید
شوقِ مادر شدن درونش مرد
مرگ را پیش چشم خود می دید
یک صدا پر زترس چیزی گفت
پوآر (1) او-تو (2) کلمپ (3) نایف (4) آمبو (5)
بچه رفته "سیانوزه" انگار
واکن از دورِ گردنش "کوردو" (6)
صدایی که گریه بود انگار
اولین گریه های یک نوزاد
گرمی جسم داغ و خون آلود
به تن خسته اش توانی داد
خب تموم شد ، مامان شدی خانوم
دختره ، اسمشو چی می ذاری؟
یک سرنگ ، آرزوی سبز وسپید
ریخت توی سرم و بازش کرد
اسم بچه ام؟ ،نمی دونم شاید
شاید اسم شما اجازه میدین
آدم پشتِ ماسک با گریه
دست برد و دوباره نازش کرد
توضیحات:
۱- پوار = وسیله ای برای تمیز کردن دهان وبینی نوزاد
۲- او-تو = همان اکسیژن است
۳- کلمپ= وسیله ای برای قطع ارتباط بند ناف با مادر
۴- نایف= تیغ جراحی
۵- آمبو= وسیله ی احیای تنفس
۶- کورد=بند ناف